بازار مسکن تشنه تسهیلات بانکی

به گزارش خبر ساختمان مسکن یکی از بزرگ ترین و کلان ترین بخش های اقتصاد در هر کشوری است به خصوص در ایران که به مسکن و زمین ها به عنوا یک کالای سرمایه ای نگاه می شود.

چندین سال است که بازار مسکن همانند بسیاری از بازارهای کشور، در باتلاق رکود و تورم غوطه ور شده است و خروج این وضعیت تنها به دست سرمایه گذاری های عظیم و پیشی گرفتن عرضه تقاضا امکان پذیر است.

یکی از زوش های ورود سرمایه به بازار مسکن بلاخص در شرایط فعلی که قدریت خرید عموم مردم در بازار مسکن بسیار کاهش پیدا کرده، اهدا وام و تسهیلات با شرایط مناسب است. که البته این روش در بلند مدت نمی تواند تاثیرات مثبت زیادی برای بازار داشته باشد.

وام تسهیلات مسکن به روش های مختلف قابل پرداخت است که از نمونه آنها می توان به تسهیلات خرید مسکن، تسهیلات ساخت مسکن و از همه مهم تر تسهیلات ارزشمند به انبوه سازان اشاره کرد.

متاسفانه با وجود تاثیرات بسیار خوبی که تسهیلات بانکی می توانند در بهبود بازار داشته باشند، اما کوتاهی نظام بانکی کشور از اعطا این تسهیلات کمی به دور از منطق است به طوری که در حال حاضر با جود انبوهی از خانه های خالی در کلان شهر های کشور، تقاضای شدیدی برای آنها وجود دارد.

قانون جهش تولید مسکن مصوب مجلس شورای اسلامی شامل پنج فصل از قبیل تامین منابع مالی برای ساخت مسکن، تامین زمین، تامین مصالح ساختمانی، تامین خدمات ساختمانی و سایر موارد است.

ماده (4) قانون جهش تولید مسکن می گوید: «بانک ها و موسسات اعتباری غیر بانکی مکلفند حداقل 20 درصد از تسهیلات پرداختی نظام بانکی در هر سال مالی را با نرخ سود مصوب شورای پول و اعتبار به بخش مسکن اختصاص دهندبه صورتی که در سال اول اجرای قانون از حداقل سه میلیون و 600 هزار میلیارد ریال تسهیلات برای واحدهای موضوع این قانون کمتر نباشد و برای سال های آینده نیز حداقل منابع تسهیلاتی مزبور با افزایش درصد ذکرشده بالا مطابق با نرخ تورم سالانه افزایش یابد.»

متاسفانه بانک ها حتی بر اساس نرخ سود مصوبه شورای پول و اعتبار تسهیلات برای احداث مسکن در کشور پرداخت نمی کنند که جای بس تاسف فراوان دارد.

حدود 10 هزار میلیارد تومان وام بانکی به حوزه‌های کاملا غیرمرتبط با مسکن پرداخت شده است. فهرست دریافت‌‌کنندگان «تسهیلات کلان» یا همان وام بالای 100 میلیارد تومان که بانک مرکزی منتشر کرده است، نشان می‌دهد، حجم قابل توجهی از منابع بانکی بخش مسکن و ساختمان مطابق گزارش پرداختی بهار 1401، برای تولید «بستنی، خودرو، مبلمان، نفت، پتروشیمی، دستمال کاغذی، امور دام و فعالیت بازرگانی و البته سیستم گرمایش و فولاد» مصرف شده است.

 ماجرای «تخصیص وام‌‌های مسکن به صنایع بستنی‌‌سازی، خودروسازی و…» از این قرار است که برای بانک‌ها اصلا صرف نمی‌کند در شرایط تورم 50 درصدی که قیمت تمام‌شده منابع (تسهیلات) را به بالای 22 تا 24 درصد رسانده است، وام 15 ساله (وام‌‌های مسکن حداقل 15 ساله است) با نرخ بهره 18 درصدی پرداخت کنند این مساله اساسی بانک‌ها وقتی تشدید می‌شود که مدیران بانکی با واقعیت تلخ چشم‌‌انداز صعودی تورم عمومی (احتمال بالای بیشتر شدن قیمت تمام‌شده تسهیلات در آینده) روبه‌رو هستند و ریسک پرداخت وام با نرخ بهره تکلیفی پایین‌‌ را بسیار بالا برای بانک خود ارزیابی می‌کنند.

راهکارهای متنوع و زیادی برای خارج کردن بازار مسکن از رکود فعلی وجود دارد که نهایتا این راهکارها باید منجر به تعادل بین عرضه و تقاضا شود، البته نه هر عرضه ای، عرضه که پایین ترین دهک ها در جامعه بتوانند صاحب ملک در شهر خودشان شوند.

انتهای پیام/